- müzayiqə
- is. <ər.> Əsirgəməmə, qıymama. <Səltənət:> Bizim fikrimiz həmişə sizin yanınızdadır. Əlimizdən gələnə nə müzayiqə! M. C.. Müzayiqə etməmək (eləməmək) – əsirgəməmək, qıymamaq, olan şeyi verməkdən çəkinməmək. . . Bu bədbəxtliyin müqabilində əlimizdən gələn köməkliyi müzayiqə etməyəcəyik. C. M.. <Hacı Mehdi:> Gərək əlindən gələni müzayiqə eləməyəsən. Ə. H.. Mən həqiqətən Tamamı çox istəyirdim və heç bir şeyi ondan müzayiqə etməzdim. S. S. A.. Müzayiqə(si) yoxdur – verməyə hazıram, əsirgəmərəm, danmaram, edərəm, etiraz etmərəm. <Hacı:> . . Hərgah cənabınıza canım, malım . . lazım olsa, müzayiqəsi yoxdur! Ç.. <Səfər kişi:> Baş üstə, mənim əlimdən nə gəlirsə, baş üstə! Müzayiqə yoxdur! M. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.